غزل شمارهٔ 1630
1. ای جهانی کشته، جان چند کس خواهی شدن؟
2. تهمت آلود زبان چند کس خواهی شدن؟
3. من ز دورت هم نبینم، تو علی رغم مرا
4. مونس چشم و روان چند کس خواهی شدن؟
5. جان دهد هر کس که بیند ناگهت، زین گونه گو
6. تا بلای ناگهان چند کس خواهی شدن
7. از خرامت بس که می میرد بسی نظارگی
8. جان خسرو، جان ستان چند کس خواهی شدن؟
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده