لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1700

1. من ار چه هر شب از شبهای هجرش می کنم ناله

2. ز آه من مبادا بر لبش آزار تبخانه

3. مرا از ناله خود صد خراش است و یکی راحت

4. که می بشناسد آن سلطان سگان خویش را ناله

5. گذشت از حد درازی شبم ترسم که ناگاهان

6. شود شبهای بی پایان در این یک روز صد ساله

7. ببینم در رخت گر ره بود در آتش و تیغم

8. دوم ز انسان که گویی می روم بر سوسن و لاله

9. چه خوش جان دادنی باشد که من از تلخی مردن

10. تو بخشی از لب خویش آخرش شربت در آن حاله

11. گرم چون خاک زیر پای توسن پی سپر سازی

12. همت نگذارم و گردی شوم، آیم ز دنباله

13. فراقت کشت خسرو را که ترسیدی ز روز بد

14. ملخ زد کشت دهقان را که می ترسید از ژاله


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به مجمعی که درآیند شاهدان دو عالم
* نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم
شعر کامل
سعدی
* زمانه زرد گل بر روى من ریخت
* همان مشکم به کافور اندر آمیخت
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی
* منعم از دلبستگی آزار دنیا می کشد
* تا گهر دارد صدف تلخی زدریا می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی