امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1897

1. دلم که لاف زدی از کمال دانایی

2. نگر که چون شد از اندیشه تو سودایی

3. دمی اگر چه که جان من از تو تنها نیست

4. به جان تو که به جان آمدم ز تنهایی

5. در انتظار نسیمی ز تو به راه صبا

6. گذشت عمر گرامی به باد پیمایی

7. اگر چه عرصه عالم پر است از خوبان

8. بیا که از همه عالم مرا تو می نایی

9. چو وصل نیست مرا، قرب تو همینم بس

10. که استان خود از خون من بیالایی

11. چو گل فشانی بر دوستان خود کم از آنک

12. مرا طفیل همه سنگسار فرمایی

13. دلم که رفت، نیاورد یاد هم چیزی

14. از آن مسافر آواره گرد هر جایی

15. درید جامه عمر و نماند آن مقدار

16. که زیر پا بکشم دامن شکیبایی

17. به بند باز نیامد چو خسرو از خوبان

18. رهاش کن که بمیرد کنون به رسوایی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
* گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید
شعر کامل
حافظ
* آن که ما سرگشته اوییم در دل بوده است
* دوری ما غافلان از قرب منزل بوده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* قیامتست سفر کردن از دیار حبیب
* مرا همیشه قضا را قیامتست نصیب
شعر کامل
سعدی