امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. بهار غالیه در دامن صبا سوده ست

2. به بوستان ز گل و لاله توده بر توده ست

3. ز ششرم بخشش ابر آفتاب رخ بنهفت

4. چنان که پیش کسی پیش روی بنموده ست

5. میان غنچه و گل هیچ کس نمی گنجد

6. مگر صبا که بسی در میانشان بوده ست

7. بیار باده پیمانه گران، که به عمر

8. کسی که باده نخورده ست، باد پیموده ست

9. بریز خون صراحی که این جهان صد خون

10. بریخته ست که دستش گهی نیالوده ست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
* تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند
شعر کامل
حافظ
* عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
* کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
شعر کامل
حافظ
* وگر طلب کند انعامی از شما حافظ
* حوالتش به لب یار دلنواز کنید
شعر کامل
حافظ