لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. بهار غالیه در دامن صبا سوده ست

2. به بوستان ز گل و لاله توده بر توده ست

3. ز ششرم بخشش ابر آفتاب رخ بنهفت

4. چنان که پیش کسی پیش روی بنموده ست

5. میان غنچه و گل هیچ کس نمی گنجد

6. مگر صبا که بسی در میانشان بوده ست

7. بیار باده پیمانه گران، که به عمر

8. کسی که باده نخورده ست، باد پیموده ست

9. بریز خون صراحی که این جهان صد خون

10. بریخته ست که دستش گهی نیالوده ست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چندت کنم حکایت شرح این قدر کفایت
* باقی نمی‌توان گفت الا به غمگساران
شعر کامل
سعدی
* مرا به ساده دلی های من توان بخشید
* خطا نموده ام و چشم آفرین دارم
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* سوختم در آتشش چون عود و زانم بیم نیست
* بیم آن دارم که دود من بگیرد دامنش
شعر کامل
سلمان ساوجی