امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 437

1. مبارک بامدادی کان جمال اندر نظر باشد

2. خجسته طالعی کان ماه را بر ما گذر باشد

3. گرت بیند کسی کز زندگی دل خبر دارد

4. عجب نبود، اگر تا زنده باشد بی خبر باشد

5. نظر از دور در جانان بدان ماند که کافر را

6. بهشت از دور بنماید، کان سوز دگر باشد

7. ندانم چون شود حالم که می میرم ز نادیدن

8. وگر وقتیش ببینم، آن خود از مردن بتر باشد

9. مکن عیب از پی تر دامنی شاهد پرستی را

10. که از خونابه سر تا پای او همواره تر باشد

11. مرا گفتی، به دست خود عقوبتها کنم با تو

12. به کشتن راضیم، گر خونبهایم اینقدر باشد

13. نه من آنم که برگیرم سر از خاک درت هرگز

14. مگر وقتی که زیر خاک، خشتم زیر سر باشد

15. مگو، ای پندگو، اندوه بیهوده مخور چندین

16. چه خار از پا کشی آن را که پیکان در جگر باشد

17. بدینسان کز رخت روزی ندارد چشم مشتاقان

18. نپندارم گهی شبهای خسرو را سحر باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زبان گندمین نان مرا پخته است در عالم
* چرا چون خوشه گردن کج به پیش این و آن دارم
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر گرفتار که در بند تو می‌نالد زار
* می‌برد حسرت صیدی که گرفتارتر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
* وارهد از حد جهان بی‌حد و اندازه شود
شعر کامل
مولوی