غزل شمارهٔ 812
1. گل به تماشای چمن می رود
2. باد به گلگشت سمن می رود
3. آینه گشته ست ز عکس سمن
4. آب که در زیر سمن می رود
5. دوش شنیدم که به هر مجلسی
6. از دهن غنچه سخن می رود
7. وقت بهار آمد و ایام گل
8. آه که یار از بر من می رود
9. راحت روح است رخش، چون کنم
10. روح دل و راحت تن می رود
11. عهد شکسته ست و به هنگام صبر
12. آن صنم عهد شکن می رود
13. خسرو دلسوخته را در غمش
14. عمر در اندوه و حزن می رود
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده