لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : با حکم خدایی، که قضایش این است
رباعی شمارهٔ 32 : هر چند که دل را غم عشق آیین است
رباعی شمارهٔ 33 : ایزد، که جهان در کنف قدرت اوست
رباعی شمارهٔ 34 : در دور شراب و جام و ساقی همه اوست
رباعی شمارهٔ 35 : هر چند کباب دل و چشم تر هست
رباعی شمارهٔ 36 : گردنده فلک دلیر و دیر است که هست
رباعی شمارهٔ 37 : بی آنکه دو دیده بر جمالت نگریست
رباعی شمارهٔ 38 : اندر ره عشق دی و کی پیدا نیست
رباعی شمارهٔ 39 : ای دوست بیا، که بی تو آرامم نیست
رباعی شمارهٔ 40 : دل سوختگان را خبر از عشق تو نیست
رباعی شمارهٔ 41 : رخ عرضه کنیم، گوی: این زر سره نیست
رباعی شمارهٔ 42 : عشق تو ز عالم هیولانی نیست
رباعی شمارهٔ 43 : دیشب دل من خیال تو مهمان داشت
رباعی شمارهٔ 44 : افسوس! که ایام جوانی بگذشت
رباعی شمارهٔ 45 : دردا! که دلم خبر ز دلدار نیافت
رباعی شمارهٔ 46 : عالم ز لباس شادیم عریان یافت
رباعی شمارهٔ 47 : زنجیر سر زلف تو تاب از چه گرفت؟
رباعی شمارهٔ 48 : در عشق توام واقعه بسیار افتاد
رباعی شمارهٔ 49 : چون سایهٔ دوست بر زمین می‌افتد
رباعی شمارهٔ 50 : غم گرد دل پر هنران می‌گردد
رباعی شمارهٔ 51 : از بخت به فریادم و از چرخ به درد
رباعی شمارهٔ 52 : گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد
رباعی شمارهٔ 53 : نرگس، که ز سیم بر سر افسر دارد
رباعی شمارهٔ 54 : حسنت به ازل نظر چو در کارم کرد
رباعی شمارهٔ 55 : دل در غم تو بسی پریشانی کرد
رباعی شمارهٔ 56 : بازم غم عشق یار در کار آورد
رباعی شمارهٔ 57 : دل در طلبت هر دو جهان می‌بازد
رباعی شمارهٔ 58 : آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد؟
رباعی شمارهٔ 59 : مسکین دل من! که بی‌سرانجام بماند
رباعی شمارهٔ 60 : از روز وجودم شفقی بیش نماند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو برداشت پرده ز پیش آفتاب
* سپیده برآمد به پالود خواب
شعر کامل
فردوسی
* سرت گر بساید به ابر سیاه
* سرانجام خاک است ازو جایگاه
شعر کامل
فردوسی
* نقصان نکرده است کسی از ملایمت
* قند از زبان چرب به بادام داده اند
شعر کامل
صائب تبریزی