لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 61 : یک عالم از آب و گل بپرداخته‌اند
رباعی شمارهٔ 62 : در سابقه چون قرار عالم دادند
رباعی شمارهٔ 63 : زان پیش که این چرخ معلا کردند
رباعی شمارهٔ 64 : بی روی تو عاشقت رخ گل چه کند؟
رباعی شمارهٔ 65 : هر کتب خرد، که هست، اگر برخوانند
رباعی شمارهٔ 66 : قومی هستند، کز کله موزه کنند
رباعی شمارهٔ 67 : در کوی تو عاشقان درآیند و روند
رباعی شمارهٔ 68 : ملک دو جهان را به طلبکار دهند
رباعی شمارهٔ 69 : دل جز به دو زلف مشکبارش ندهند
رباعی شمارهٔ 70 : در بند گره‌گشای می‌باید بود
رباعی شمارهٔ 71 : مازار کسی، کز تو گزیرش نبود
رباعی شمارهٔ 72 : ای جان من، از دل خبرت نیست، چه سود؟
رباعی شمارهٔ 73 : حاشا! که دل از خاک درت دور شود
رباعی شمارهٔ 74 : دل دیدن رویت به دعا می‌خواهد
رباعی شمارهٔ 75 : ای از کرمت مصلح و مفسد به امید
رباعی شمارهٔ 76 : یاری که نکو بخشد و بد بخشاید
رباعی شمارهٔ 77 : عالم ز لباس شادیم عریان دید
رباعی شمارهٔ 78 : این عمر، که برده‌ای تو بی‌یار بسر
رباعی شمارهٔ 79 : افتاد مرا با سر زلفین تو کار
رباعی شمارهٔ 80 : اندیشهٔ عشقت دم سرد آرد بار
رباعی شمارهٔ 81 : در واقعهٔ مشکل ایام نگر
رباعی شمارهٔ 82 : ای در طلب تو عالمی در شر و شور
رباعی شمارهٔ 83 : اندر همه عمر خود شبی وقت نماز
رباعی شمارهٔ 84 : دل ز آرزوی تو بی‌قرار است هنوز
رباعی شمارهٔ 85 : بیزار شد از من شکسته همه کس
رباعی شمارهٔ 86 : ای دل، سر و کار با کریم است، مترس
رباعی شمارهٔ 87 : ای دل، قلم نقش معما می‌باش
رباعی شمارهٔ 88 : امشب چو جمال داده‌ای خب می‌باش
رباعی شمارهٔ 89 : آمد به سر کوی تو مسکین درویش
رباعی شمارهٔ 90 : در دل همه خار غم شکستیم دریغ!

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خویش من آنست که از عشق زاد
* خوشتر از این خویش و تباریم نیست
شعر کامل
مولوی
* مغز سران کدوی خشک اشک یلان زرشک تر
* زین دو به تیغ چون نمک پخته ابای معرکه
شعر کامل
خاقانی
* ضرورتست که نیک کند کسی که شناخت
* که نیکی و بدی از خلق داستان ماند
شعر کامل
سعدی