عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 129

1. تا گل از ابر آب حیوان یافت

2. گرد خود صد هزار دستان یافت

3. زره ابر گشت پیکان باز

4. جوشن آب زخم پیکان یافت

5. گل خندان چو برفکند نقاب

6. ابر را زار زار گریان یافت

7. چون صبا چاک کرد دامن گل

8. نافهٔ مشک در گریبان یافت

9. ای نگاری که هر که دید رخت

10. از رخ جانفزای تو جان یافت

11. به دل و جان تو را که جان و دلی

12. هر که فرمان ببرد فرمان یافت

13. می گلرنگ خور به موسم گل

14. که گل تازه‌روی باران یافت

15. می‌خور و شاد زی که خوشتر ازین

16. یک نفس در دو کون نتوان یافت

17. می به عطار ده به سرخی لعل

18. که زمی جان چو در درخشان یافت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خون می خورد کریم ز مهمان سیر چشم
* داغ است عشق از دل بی آرزوی من
شعر کامل
صائب تبریزی
* خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد
* خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* نشان مردمی در مردم عالم نمی یابم
* اگر دارد وجودی مردمی، مردم گیا دارد
شعر کامل
صائب تبریزی