عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 129

1. تا گل از ابر آب حیوان یافت

2. گرد خود صد هزار دستان یافت

3. زره ابر گشت پیکان باز

4. جوشن آب زخم پیکان یافت

5. گل خندان چو برفکند نقاب

6. ابر را زار زار گریان یافت

7. چون صبا چاک کرد دامن گل

8. نافهٔ مشک در گریبان یافت

9. ای نگاری که هر که دید رخت

10. از رخ جانفزای تو جان یافت

11. به دل و جان تو را که جان و دلی

12. هر که فرمان ببرد فرمان یافت

13. می گلرنگ خور به موسم گل

14. که گل تازه‌روی باران یافت

15. می‌خور و شاد زی که خوشتر ازین

16. یک نفس در دو کون نتوان یافت

17. می به عطار ده به سرخی لعل

18. که زمی جان چو در درخشان یافت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی
* مرا بر آتش سوزان نشاندی و ننشستی
شعر کامل
سعدی
* صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد
* که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست
شعر کامل
حافظ
* بر هند اگر چه دولت محمود دست یافت
* گردن نهاد حلقه زلف ایاز را
شعر کامل
صائب تبریزی