عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. آن را که غمت به خویش خواند

2. شادی جهان غم تو داند

3. چون سلطنتت به دل درآید

4. از خویشتنش فراستاند

5. ور هیچ نقاب برگشایی

6. یک ذره وجود کس نماند

7. چون نیست شوند در ره هست

8. جان را به کمال دل رساند

9. زان پس نظرت به دست گیری

10. عشق تو قیامتی براند

11. جان را دو جهان تمام باید

12. تا بر سگ کوی تو فشاند

13. چون بگشایی ز پای دل بند

14. جان بند نهاد بگسلاند

15. هر پرده که پیش او درآید

16. از قوت عشق بردراند

17. ساقی محبتش به هر گام

18. ذوق می عشق می‌چشاند

19. وقت است که جان مست عطار

20. ابلق ز جهان برون جهاند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین
* بکشید سوی خانه مه خوب خوش لقا را
شعر کامل
مولوی
* سلامی چو بوی خوش آشنایی
* بدان مردم دیده روشنایی
شعر کامل
حافظ
* عید آمد و عید آمد یاری که رمید آمد
* عیدانه فراوان شد تا باد چنین بادا
شعر کامل
مولوی