عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. آن را که غمت به خویش خواند

2. شادی جهان غم تو داند

3. چون سلطنتت به دل درآید

4. از خویشتنش فراستاند

5. ور هیچ نقاب برگشایی

6. یک ذره وجود کس نماند

7. چون نیست شوند در ره هست

8. جان را به کمال دل رساند

9. زان پس نظرت به دست گیری

10. عشق تو قیامتی براند

11. جان را دو جهان تمام باید

12. تا بر سگ کوی تو فشاند

13. چون بگشایی ز پای دل بند

14. جان بند نهاد بگسلاند

15. هر پرده که پیش او درآید

16. از قوت عشق بردراند

17. ساقی محبتش به هر گام

18. ذوق می عشق می‌چشاند

19. وقت است که جان مست عطار

20. ابلق ز جهان برون جهاند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پیاز آمد آن بی هنر جمله پوست
* که پنداشت چون پسته مغزی در اوست
شعر کامل
سعدی
* تنی زنده دل، خفته در زیر گل
* به از عالمی زندهٔ مرده دل
شعر کامل
سعدی
* این قطرهٔ خون تا یافت از لعل لبش رنگی
* از شادی آن در پوست چون نار نمی‌گنجد
شعر کامل
عراقی