غزل شمارهٔ 393
1. عشق آبم برد گو آبم ببر
2. روز آرام و به شب خوابم ببر
3. چند دارم تشنهٔ لعل تو جان
4. جان خوشی زان لعل سیرابم ببر
5. من کیم خاک توام بادی به دست
6. آتشی در من زن و آبم ببر
7. نی خطا گفتم که در تاب و تبم
8. مینیارم تاب تو تابم ببر
9. چند تابد دل ز تاب زلف تو
10. تاب دل از زلف پرتابم ببر
11. هستم از عناب تو صفرا زده
12. این همه صفرا ز عنابم ببر
13. غرقهٔ دریای عشقت گشتهام
14. دست من گیر و ز غرقابم ببر
15. چون کمان شد پشت عطار از غمت
16. زین میان چون تیر پرتابم ببر
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده