عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 734

1. چون کشته شدم هزار باره

2. بر من به چه می‌کشی کناره

3. از کشتن کشته‌ای چه خیزد

4. کشته که کشد هزار باره

5. حاجت نبود به تیغ کشتن

6. در پیش رخ تو ماه‌پاره

7. خود خلق دو کون کشته گردند

8. هر گه که شوی تو آشکاره

9. زیرا که ز تیغ غمزهٔ تو

10. خونی گردد چو لعل خاره

11. گر بر گیری نقاب از روی

12. مه شق شود آفتاب پاره

13. ذرات دو کون دیده گردند

14. وایند چو ذره در نظاره

15. از پرتو رویت آخرالامر

16. هر ذره شود چو صد ستاره

17. از پرده چو آفتاب رویت

18. بر مرکب حسن شد سواره

19. خورشید که شاه پیشگاه است

20. شد پیش رخ تو پیشکاره

21. چون شیر عنایتت درآید

22. هر ذره شوند شیرخواره

23. طفلان زمانهٔ خرف را

24. لطف تو بس است گاهواره

25. کاجزای دو کون را تمام است

26. لطف تو چو بحر بی کناره

27. بیچارهٔ خود فرید را خوان

28. زیرا که ندارد از تو چاره


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شقایق سوختی دایم سپندش
* که از چشم خسان ناید گزندش
شعر کامل
وحشی بافقی
* نخل تنهایی من میوه فراوان دارد
* نیست چون بی ثمران حاجت پیوند مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز گرد خوان نگون فلک طمع نتوان داشت
* که بی ملالت صد غصه یک نواله برآید
شعر کامل
حافظ