لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش نوزدهم (فهرست)

شمارهٔ 5-(3) حکایت نوشروان عادل

1. چنین گفتست نوشروانِ عادل

2. که گر میری ز درویشی قاتل

3. ترا بهتر بوَد آن زخمِ شمشیر

4. که از نان فرومایه شوی سیر

5. مشو با اهلِ دنیا در ستیزه

6. که مرداریست و مشتی کِرم ریزه

7. بیک ره اهلِ دنیا در ریاست

8. چو کِرمانند در عین نجاست

9. زر و سیم و قبول و کار و بارت

10. نیاید در دم آخر بکارت

11. اگر اخلاص باشد آن زمانت

12. بکار آید وگرنه وای جانت

13. بهر چیزی که در دنیا کمالست

14. یقین می‌دان که آن در دین وبالست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* با خارکشان نشین که اندر دو سه روز
* صد برگ بساخت گل ز یک دستهٔ خار
شعر کامل
انوری
* اگر خواهی بگو تا آستین از دیده بردارم
* که مژگان مرا از گریه شاخ ارغوان بینی
شعر کامل
حزین لاهیجی