لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش نوزدهم (فهرست)

شمارهٔ 5-(3) حکایت نوشروان عادل

1. چنین گفتست نوشروانِ عادل

2. که گر میری ز درویشی قاتل

3. ترا بهتر بوَد آن زخمِ شمشیر

4. که از نان فرومایه شوی سیر

5. مشو با اهلِ دنیا در ستیزه

6. که مرداریست و مشتی کِرم ریزه

7. بیک ره اهلِ دنیا در ریاست

8. چو کِرمانند در عین نجاست

9. زر و سیم و قبول و کار و بارت

10. نیاید در دم آخر بکارت

11. اگر اخلاص باشد آن زمانت

12. بکار آید وگرنه وای جانت

13. بهر چیزی که در دنیا کمالست

14. یقین می‌دان که آن در دین وبالست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سرو سهی که هست شب و روز در قیام
* چون قامتت بدید بر او فرض شد نماز
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
* پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو
شعر کامل
حافظ
* هزار گونه ادب جان ز عشق آموزد
* که آن ادب نتوان یافتن ز مکتب‌ها
شعر کامل
مولوی