لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش نوزدهم (فهرست)

شمارهٔ 6-(4) حکایت در ذمّ دنیا

1. چنین دادست صاحب شرع فتوی

2. که هر کو یک سخن گوید ز دنیی

3. به پانصد سال ره کانرا شمارست

4. ز جنّت دور افتد، این چه کارست

5. ز دنیا یک سخن، خود چون بوَد آن

6. که گر افزون بود افزون بود آن

7. کسی کو عمر در دنیی بسر برد

8. قوی مردی بوَد، در دین اگر مُرد

9. چو کُشتی در ره دنیا تو خود را

10. خری باشی که باشی گول و خود را

11. ز دنیی جزپشیمانی چه خیزد

12. نمی‌دانی ز نادانی چه خیزد؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گنج آزادگی و کنج قناعت ملکیست
* که به شمشیر میسر نشود سلطان را
شعر کامل
سعدی
* اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد
* نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد
شعر کامل
مولوی
* باد نوروز که بوی گل و سنبل دارد
* لطف این باد ندارد که تو می‌پیمایی
شعر کامل
سعدی