لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش نوزدهم (فهرست)

شمارهٔ 6-(4) حکایت در ذمّ دنیا

1. چنین دادست صاحب شرع فتوی

2. که هر کو یک سخن گوید ز دنیی

3. به پانصد سال ره کانرا شمارست

4. ز جنّت دور افتد، این چه کارست

5. ز دنیا یک سخن، خود چون بوَد آن

6. که گر افزون بود افزون بود آن

7. کسی کو عمر در دنیی بسر برد

8. قوی مردی بوَد، در دین اگر مُرد

9. چو کُشتی در ره دنیا تو خود را

10. خری باشی که باشی گول و خود را

11. ز دنیی جزپشیمانی چه خیزد

12. نمی‌دانی ز نادانی چه خیزد؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت
* هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
شعر کامل
حافظ
* ای خط سبز تو همچون برگ نیلوفر در آب
* قند مصر از شور یاقوت تو چون شکر در آب
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* نگلسد چون بیدمجنون سجده شکرم ز هم
* تا دل از ابروی جانان قبله گاهم کرده است
شعر کامل
صائب تبریزی