عطار_منطق‌الطیرعذر آوردن مرغان (فهرست)

شمارهٔ 62-حکایت احمد حنبل که پیش بشر حافی می‌رفت

1. احمد حنبل امام عصر بود

2. شرح فضل او برون از حصر بود

3. چون ز فکر و علم خالی آمدی

4. زود پیش بشر حافی آمدی

5. گر کسی در پیش بشرش یافتی

6. در ملامت کردنش بشتافتی

7. گفت آخر تو امام عالمی

8. از تو داناتر نخیزد آدمی

9. هرک می‌گوید سخن می‌نشنوی

10. پیش این سر پا برهنه می‌دوی

11. احمد حنبل چنین گفتی که من

12. گوی بردم در احادیث و سنن

13. علم من زو به بدانم نیک نیک

14. او خدا را به زمن داند ولیک

15. ای ز بی‌انصافی خود بی‌خبر

16. یک زمان انصاف ره بینان نگر


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حافظ ار آب حیات ازلی می‌خواهی
* منبعش خاک در خلوت درویشان است
شعر کامل
حافظ
* از ترشرویی ما خاک چه پروا دارد؟
* می اگر سرکه شود تاک چه پروا دارد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* سپاه شب تیره بر دشت و راغ
* یکی فرش گسترده از پرزاغ
شعر کامل
فردوسی