لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن
شمارهٔ 1 : خواهی که ز پرده محرم آیی بیرون،
شمارهٔ 2 : تدبیر تو چیست بغض با حب کردن
شمارهٔ 3 : تو خسته نهیی ز عشق، ور خستهئییی
شمارهٔ 4 : تا کی هنر خویش پدیدار کنی
شمارهٔ 5 : بد چند کنی کار نکو کن، بنشین
شمارهٔ 6 : تا بر ره خلق مینشینی ای دل
شمارهٔ 7 : ای دل هر دم غمی دگرگون میخور
شمارهٔ 8 : چون درد ترا تا به ابد درمان نیست
شمارهٔ 9 : ای دل همه چارهٔ تو بیچارگی است
شمارهٔ 10 : زین شیوه که اکنون دل دیوانه گرفت
شمارهٔ 11 : جانا دل من خویش به دریا انداخت
شمارهٔ 12 : اوّل دل من بر سر غوغا بنشست
شمارهٔ 13 : در راه تعب ترک طرب باید کرد
شمارهٔ 14 : درعالم مرگ زندگانی دور است
شمارهٔ 15 : مردی چه بود رند و مقامر بودن
شمارهٔ 16 : از جزو به سوی کل سفر باید کرد
شمارهٔ 17 : هر پرده که بند پرده در خواهد خاست
شمارهٔ 18 : گر دریائی ز شور بنشانندت
شمارهٔ 19 : تا کی باشی چو آسمان در تک و تاز
شمارهٔ 20 : گر همچو فلک سالک پیوسته شوی
شمارهٔ 21 : هر روز مرا غمی دگر پیش آید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کفر و دین روشن ضمیران را نمی سازد دو دل
* کی شود شبنم دورو، گر بر گل رعنا نشست؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
* بیار باده که بنیاد عمر بر بادست
شعر کامل
حافظ
* مگر خود ساقی خود بوده ای ای شاخ گل امشب؟
* که آتش می زند در خار مژگان ارغوان تو
شعر کامل
صائب تبریزی