1. گفت چون هاروت و ماروت از گناه

2. اوفتادند از فلک در قعر چاه

3. هر دو تن را سرنگون آویختند

4. تادرون چاه خون میریختند

5. هر دو تن را تشنگی در جان فتاد

6. زانکه آتش در دل ایشان فتاد

7. تشنگی غالب چنان شد هر دو را

8. کز غم یک آب جانشد هردو را

9. هر دو تن از تشنگی میسوختند

10. همچوآتش تشنه میافروختند

11. بود ازآب زلال آن قعر چاه

12. تا لب آن هر دویک انگشت راه

13. نه لب ایشان بر انجا میرسید

14. نه ز چاه آبی به بالا میرسید

15. سرنگون آویخته در تف و تاب

16. تشنه میمردند لب بر روی آب

17. تشنگیشان گر یکی بود از شمار

18. در بر آن آب میشد صد هزار

19. بر لب آب‌ آن دو تن را خشک لب

20. تشنگی میسوخت جانها ای عجب

21. هر زمانی تشنگیشان بیش بود

22. وی عجب آبی چنان در پیش بود

23. تشنگان عالم کون و فساد

24. پیش دارند ای عجب آب مراد

25. جمله درآبند و کس آگاه نیست

26. یا نمیبینند یا خود راه نیست

27. باغبانی سه خیار آورد خرد

28. تحفه را پیش نظام الملک برد

29. خورد یک نوباوه را حالی نظام

30. پس دوم خورد و سوم هم شد تمام

31. بودش از هر سوی بسیار از کبار

32. او نداد البته کس را زان خیار

33. باغبان راداد سی دینار زر

34. مرد خدمت کرد و بیرون شد بدر

35. پس زفان بگشاد در مجمع نظام

36. گفت خوردم این سه نوباوه تمام

37. پس ندادم هیچکس را از کبار

38. زانکه هر سه تلخ افتاد آن خیار

39. میبترسیدم که گر گوید کسی

40. آن جگر خسته برنجد زان بسی

41. خوردم آن تنها و برخویش آمدم

42. یک زمان من نیز درویش آمدم

43. پیشوایانی که سر افراشتند

44. پیش ازین یارب چه رحمت داشتند