غزل شمارهٔ 1609
1. چو سبحه بر سر هم تا به کی قدم شمرید
2. به یکدلی نفسی چند مغتنم شمرید
3. به هیچ جزو ز اجزای دهر فاصله نیست
4. سراسر خط پرگار سر بهم شمرید
5. نمود کار جهان نقش کاسهٔ بنگ است
6. لبی به خندهگشایید و جام جم شمرید
7. به صفحه راه نبرده ست نقش ظلمت و نور
8. سواد دهر خطی در شق قلم شمرید
9. جنون عالم عبرت به گردن افتادهست
10. نفس زنید و همان هستی و عدم شمرید
11. سراغ مرکز تحقیق تا به دل نرسد
12. ز دیر تا به حرم لغزش قدم شمرید
13. حساب بیش وکم حرص تا بد باقیست
14. مگر به صفحه زنید آتش و درم شمرید
15. کدام قطره در این بحر باب گوهر نیست
16. خطای ما همه شایستهٔ کرم شمرید
17. به ناله میکنم انگشت زینهار بلند
18. ز من به عرصهٔ جرأت همین علم شمرید
19. کس از حباب نگیرد عیار علم و عمل
20. حساب ما نفسی بیش نیست کم شمرید
21. نوای ساز حبابی فضولی من و ماست
22. زپرده چند برآیید و زیر و بم شمرید
23. اگر هزار ازل تا ابد زنند بهم
24. تعلق من بیدل همین دودم شمرید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده