بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 47

1. در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را

2. بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را

3. مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی

4. خورشید التفاتش از ما زدود ما را

5. پرواز فطرت ما، در دام بال می‌زد

6. آزادکرد فضلش از هر قیود ما را

7. اعداد ما تهی‌کرد چندان‌که صفرگشتیم

8. از خویش‌کاست اما بر ما فزود ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون کدو بی‌خبری زین که گلویت بستم
* بستم و می‌کشمت چون ز رسن بگریزی
شعر کامل
مولوی
* شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
* که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش
شعر کامل
حافظ
* ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
* بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد
شعر کامل
حافظ