بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 606

1. هرکجا دستت برون از آستین‌گردیده است

2. شاخ‌گل از غنچه‌ها دامان چین‌گردیده است

3. نیک‌و بد درساز غفلت رنگ تمییزی نداشت

4. چشم ما از بازگشتن کفر و دین گردیده است

5. رفتن از خود سایه را آیینهٔ خورشید کرد

6. رنگ ‌ما بی‌دست‌و پایان اینچنین‌گردیده است

7. روزگاری شد که سیل‌ گریه محو قطرگی‌ست

8. خرمن‌ما از چه آفت‌خوشه‌چین‌گردیده است

9. گرم جولان هر طرف رفته‌ست آن برق نگاه

10. دید‌ه ها چون حلقه‌های آتشین‌گردیده است

11. بر بزرگان از طواف خاکساران ننگ نیست

12. چرخ با آن سرکشی‌گرد زمین‌گردیده است

13. این املهایی که احرام امیدش بسته‌ای

14. تا به خود جنبی نگاه واپسین‌گردیده است

15. هرکجا از ناتونی عرض جولان داده‌ایم

16. سایهٔ ما خال رخسار زمین‌گردیده است

17. نارساییهای طاقت انتظار آورد بار

18. ای‌بسا جولان که از سستی‌کمین‌گردیده است

19. از قد خم ‌گشته بیدل بر زمین پیچیده‌ایم

20. خاکساری خاتم ما را نگین گردیده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عمر نبود آن چه غافل از تو نشستم
* باقی عمر ایستاده‌ام به غرامت
شعر کامل
سعدی
* چو روح من تو نباشی ز روح ریح چه سود
* بصیرتم چو نبخشی بصر چه سود کند
شعر کامل
مولوی
* چه خوش باغیست باغ زندگانی
* گر ایمن بودی از باد خزانی
شعر کامل
نظامی