ابن حسام خوسفی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 12

1. نهان که می کند این درد آشکاره ما

2. کراست چاره که از دست رفت چاره ما

3. هزار کوه بلا بر دلم فرود آمد

4. زهی تحمّل سنگین دل چو خاره ما

5. نگار ما به کنار آمد و کناره گرفت

6. فغان ز حسرت این درد بی کناره ما

7. ستاره خون بچکاند به چشم اگر بیند

8. که در محاق نهان شد رخ ستاره ما

9. اگر به کوه رسد کوه پاره پاره شود

10. حکایت جگر داغ پاره پاره ما

11. اگر شراره کشد آتش درون دلم

12. به آفتابرساند ضرر شراره ما

13. چه قطره های سرشک چو شیر خون آلود

14. که ریخت دیده ما بهر شیر خواره ما

15. جگر به خون دل آلوده کرد قصّابم

16. چه گوشت بود که آویخت از قناره ما

17. مگر که ابروی او در نظر مه نو بود

18. که من بدیدم و غایب شد از نظاره ما

19. ز رهگذار امل بهتر آنکه برخیزم

20. که بر ممّر اجل باز شد گداره ما

21. به جان عاریتی دل مبند ابن حسام

22. که می رسد ز عقب صاحب استعاره ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر آدمی که کشتهٔ شمشیر عشق شد
* گو غم مخور که ملک ابد خونبهای اوست
شعر کامل
سعدی
* چون قوس قزح برگ رزان رنگ به رنگ اند
* در قوس قزح خوشهٔ انگور گمانست
شعر کامل
منوچهری
* به باده دست میالای کان همه خون است
* که قطره قطره چکیده ست از دل انگور
شعر کامل
ظهیر فاریابی