فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 177

1. بمرد رستم زال و زتن غبار گذاشت

2. ببرد حسرت و عبرت بیادگار گذاشت

3. خوشا کسی که چو رو کرد سوی او دنیا

4. باختیار گذشت و باختیار گذاشت

5. بدا کسی که طلب کرد و دل بدنیا بست

6. باختیار گرفت و باضطرار گذاشت

7. گذاشت هر که بجز کرد گار حسرت بود

8. خوشا کسی که دلش را بکردگار گذاشت

9. فلک نگردد الا بمدعای کسی

10. که کار خویش بخلاق کار و بار گذاشت

11. چو اختیار ندادند بنده را در کار

12. خنک کسی که بمختار اختیار گذاشت

13. چو فیض هر که بدنیا نبست دل جان برد

14. دعای خیر زنیکان بیادگار گذاشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چندت کنم حکایت شرح این قدر کفایت
* باقی نمی‌توان گفت الا به غمگساران
شعر کامل
سعدی
* به نوبت‌اند ملوک اندرین سپنج سرای
* کنون که نوبت تست ای ملک به عدل گرای
شعر کامل
سعدی
* قصر فردوس که رضوانش به دربانی رفت
* منظری از چمن نزهت درویشان است
شعر کامل
حافظ