فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. در روی چه خورشید تو دیدن نگذارند

2. گرد سر شمع تو پریدن نگذارند

3. از بدر جبین تو هلالی ننمایند

4. گل گل شکفد زان رخ و چیدن نگذارند

5. صد بار نظر افکنم آن سوی و مکرر

6. از شرم و حیای تو رسیدن نگذارند

7. لعل تو مگر خمر بهشتست که کس را

8. زان باده درین نشاه چشیدن نگذارند

9. با آب حیات است که جز خضر خط تو

10. کس را بحوالیش چریدن نگذارند

11. تا تیغ زدی جان طلبی قاعدهٔ کیست

12. بسمل شدگانرا بطپیدن نگذارند

13. در دام تو افتاد دل فیض و مر او را

14. زین سلسله تا حشر رهیدن نگذارند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قرب نیکان را نمی باشد سرایت در بدان
* کز شکر شیرین نگردد چون بود بادام تلخ
شعر کامل
صائب تبریزی
* وقت است درین انجمن از تنگدلیها
* چون پسته زبان در دهنم زنگ برآرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل شکسته به دست آر کز ریاض جهان
* همیشه سبز صنوبر به اعتبار دل است
شعر کامل
صائب تبریزی