غزل شمارهٔ 464
1. برون آی و خورشید رخ بر افروز
2. شب فرقت ماست مشتاق روز
3. ز هجر تو تا چند سوزد دلم
4. جمالی بر افروز و هجران بسوز
5. فراق تو تاکی گهی وصل هم
6. همه شب مده گاه شب گاه روز
7. دلا وصل و هجران شب و روزیست
8. گهی این گهی آن بساز و بسوز
9. گهی مست شو گاه مخمور باش
10. گهی پرده در باش که پرده روز
11. چو زاهد ز مستیت پرسد بگو
12. مرا جایز آمد ترا لایجوز
13. بجو وصل دایم تو ای فیض ازو
14. نهٔ قابل این سعادت هنوز
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده