غزل شمارهٔ 748
1. بغم خویش دل ما خوش کن
2. خستگانرا بمدارا خوش کن
3. از فلک هر چه بما میآید
4. تو گوارا کن و بر ما خوش کن
5. دل ما را بقضا کن راضی
6. خاطر ما به بلاها خوش کن
7. من اگر قابلم ار ناقابل
8. تو قبولم کن و بدرا خوش کن
9. گر تقاضای قبولت باید
10. اولم پس بتمنا خوش کن
11. پایم ار نیست بسویت آیم
12. بسرم آی و سراپا خوش کن
13. خوش و ناخوش بخوشی دار مرا
14. ناخوشیها بخوشیها خوش کن
15. فیض را نیست بغیر از تو کسی
16. بدیش را بکرمها خوش کن
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده