غزل شمارهٔ 915
1. دل و جانم اسیر غم تا کی
2. خستهٔ محنت و الم تا کی
3. عمر را صرف هرزه کردن چند
4. مایهٔ حسرت و ندم تا کی
5. دلم از فکرهای بیهوده
6. دایم الحزن و النقم تا کی
7. نقش بیاصل آرزو و امل
8. بر دل و جان رقم زدن تا کی
9. محنت رنج تو بتو تا چند
10. غصه و درد دمبدم تا کی
11. کردها منتج پشیمانی
12. گفتها مورث ندم تا کی
13. در ره دین و در طریق هدی
14. اعمی و ابکم و اصم تا کی
15. جان علوی بقید تن تا چند
16. دشمنان شاد و محترم تا کی
17. ان حق تا بچند خار و سبک
18. و ان باطل ولی نعم تا کی
19. غفلت از یاد آخرت تا چند
20. غم دنیا و بیش و کم تا کی
21. حرف جمشید و تخت کی تا چند
22. یاد آفرید و جام جم تا کی
23. گفتن حرفهای بیهوده
24. به نواهای زیر و بم تا کی
25. بیش ازین شاعری مکن ای فیض
26. این سخنهای کم ز کم تا کی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده