فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 348

1. نذر کردم گر ز دست محنت هجران نمیرم

2. آستانت را ببوسم، آستینت را بگیرم

3. نه به جز نام لب لعل تو ذکری بر زبانم

4. نه به جز یاد سر زلف تو فکری در ضمیرم

5. در همه ملکی بزرگم من که در دستت زبونم

6. در همه شهری عزیزم من که در چشمت حقیرم

7. خسرو ملک جهانم من که در جنت غلامم

8. خواجهٔ آزادگانم من که در بندت اسیرم

9. آشنای قدسیانم من که در کویت غریبم

10. پادشاه لامکانم من که در ملکت فقیرم

11. سرفرازی می‌کنم وقتی که بنوازی به تیغم

12. کوس عشرت می‌زنم روزی که بردوزی به تیرم

13. تا تو فرمان می‌دهی من بندهٔ خدمتگزارم

14. تا تو عاشق می‌کشی من کشتهٔ منت پذیرم

15. دیر می‌آیی به محفل، می‌روی زود از تغافل

16. آخر ای شیرین شمایل می‌کشی زین زود و دیرم

17. در گلستانی که گیرد دست هر پیری جوانی

18. ای جوان سرو بالا دستگیری کن که پیرم

19. درد هر کس را که بینی در حقیقت چاه دارد

20. من ز عشقت با همه دردی که دارم ناگزیرم

21. مهر و ماهش را فلک در صد هزاران پرده پوشد

22. گر نقاب از چهره بردارد نگار بی‌نظیرم

23. تا فروغ طلعت آن ماه را دیدم فروغی

24. عشق فارغ کرده است از تابش مهر منیرم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نوح را کشتی شکست از لطمهٔ توفان عشق
* کس نیامد بر کنار از بحر بی‌پایان عشق
شعر کامل
فروغی بسطامی
* می شود از سنگ طفلان چون تن مجنون کبود
* خال لیلی جامه در نیل مصیبت می زند
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیک بخت آن کسی که داد و بخورد
* شوربخت آن که او نخورد و نداد
شعر کامل
رودکی