فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. هر کجا دم زدم از چشم بت کشمیرم

2. خون مردم همه گردید گریبان گیرم

3. گنج ها جسته‌ام از فیض خرابی ای کاش

4. آن که کرده‌ست خرابم، بکند تعمیرم

5. اگر آبم نزنی آتش خرمن سوزم

6. ور خموشم نکنی شعلهٔ عالم‌گیرم

7. از سر کوی جنون نعره‌زنان می‌آیم

8. کو سر زلف تو آماده کند زنجیرم

9. بخت برگشتهٔ من بین که به میدان امید

10. خم ابروی تو ننواخت به یک شمشیرم

11. نرم خواهم دل سنگین تو را تا چه کند

12. گریهٔ با اثر و نالهٔ بی‌تاثیرم

13. گر به عشق تو کنم دعوی دل سوختگی

14. می‌توان سوز مرا یافتن از تقریرم

15. چون مرا می‌کشی از چره برانداز نقاب

16. تا خلایق همه دانند که بی‌تقصیرم

17. دوش با زلف بلند تو فروغی می‌گفت

18. دگری را به کمند آر که من نخجیرم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نرگست در طاق ابرو از چه خفتد بی خبر
* زانکه جای خواب مستان گوشهٔ محراب نیست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* پسته و فندق ز مهر و کین تو آگه شدند
* این فم از مدحت گشاد و آن ز بیمت بست فم
شعر کامل
مسعود سعد سلمان
* گر همه خانه کعبه است، که تعمیر مکن
* تا توان کرد عمارت دل ویرانی را
شعر کامل
صائب تبریزی