فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 387

1. تا از دو چشم مستت بیمار و دردمندیم

2. هم ایمن از بلاییم، هم فارغ از گزندیم

3. گفتی برو ز کویم تا پای رفتنت هست

4. زین جا کجا توان رفت زیرا که پای‌بندیم

5. از طاق ابروانت وز تار گیسوانت

6. هم خسته کمانیم، هم بسته کمندیم

7. در دعوی محبت هم خوار و هم عزیزم

8. در عالم مودت هم پست و هم بلندیم

9. او جز ملامت ما بر خود نمی‌پذیرد

10. ما جز سلامت او بر خود نمی‌پسندیم

11. در عین تیرباران چشم از تو برنسبتم

12. در وقت دادن جان دل از تو برنکندیم

13. وقتی نشد که بی دوست بر حال خود نگریم

14. روزی نشد که در عشق بر کار خود نخندیم

15. گو از کمان مزن تیر کز دل به خون تپیدیم

16. گو از میان مکش تیغ کز کف سپر فکندیم

17. با قهر و لطف معشوق در عاشقی فروغی

18. هم چشمه‌سار زهریم، هم کاروان قندیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* کرانی ندارد بیابان ما
* قراری ندارد دل و جان ما
شعر کامل
مولوی
* خرقه درویشی ما چون زره زیر قباست
* پیش چشم خلق ظاهربین قباپوشیم ما
شعر کامل
صائب تبریزی