قدسی مشهدی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 295

1. تو و گشت چمن ای گل، من و کاشانه خویش

2. خاطرم ساخته چون جغد به ویرانه خویش

3. گر قرارت نبود پهلوی من جرم تو نیست

4. شعله بی‌طاقتی آموخت ز پروانه خویش

5. شکر آن طره چه گوییم، که هرگز ننهاد

6. منت سلسله بر گردن دیوانه خویش

7. قدمی رنجه کن ای دوست، که چون مردم چشم

8. کردم آراسته از لخت جگر، خانه خویش

9. آنکه بر زلف خود از ناز تغافل دارد

10. موبه‌مو یافته حال دلم از شانه خویش

11. غرق خون چون ورق لاله بود اوراقش

12. هر کتابی که کنم خطبه‌اش افسانه خویش

13. ناله خشک‌لبان را اثری هست، ازان

14. قدسی انگشت زند بر لب پیمانه خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نگاه من به تو و دیگران به خود مشغول
* معاشران ز می و عارفان ز ساقی مست
شعر کامل
سعدی
* اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
* طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد
شعر کامل
حافظ
* به لشکرگاه دارم روی وبر سلطان فشانم جان
* گر آن دریاست وین خورشید من نیلوفرم باری
شعر کامل
خاقانی