شمارهٔ 302
1. عشق خواهی، خنده را بر لب کش و دلتنگ باش
2. آشتی کن با غم و با عافیت در جنگ باش
3. دشمن خود باش، اما دوست شو با دیگران
4. بر سر یاران گل و بر شیشه خود سنگ باش
5. عشق خواهی، بی شکستی کی شود کارت درست
6. در کف معشوق دل، بر روی عاشق، رنگ باش
7. پهلوی مجنون رو و فارغ نشین از ننگ و نام
8. شهر بر دیوانه صحرانشین گو تنگ باش
9. اهل مجلس را به هر نوعی که باشد، می نواز
10. بر لب ساقی می و در دست مطرب چنگ باش
11. باعث اندوه و شادی، اختلاط مردم است
12. آشنا با کس مشو، فارغ ز صلح و جنگ باش
13. شوق هرجا مجلسآرایی نماید، باده شو
14. عشق هرگه نغمهپردازی کند، آهنگ باش
15. قرب و بعد آرزو دارند هریک لذتی
16. در بیابان طلب، گه گام و گه فرسنگ باش
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده