حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم

2. خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم

3. چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست

4. روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

5. عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم

6. دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم

7. چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس

8. که در سراچه ترکیب تخته بند تنم

9. اگر ز خون دلم بوی شوق می‌آید

10. عجب مدار که همدرد نافه ختنم

11. طراز پیرهن زرکشم مبین چون شمع

12. که سوزهاست نهانی درون پیرهنم

13. بیا و هستی حافظ ز پیش او بردار

14. که با وجود تو کس نشنود ز من که منم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
* به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
شعر کامل
حافظ
* بس که در جان فگار و چشم بیدارم تویی
* هر که پیدا می شود از دور پندارم تویی
شعر کامل
جامی
* در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
* نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد
شعر کامل
حافظ