لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم

2. گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

3. قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم

4. دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

5. نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار

6. عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

7. زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه

8. ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

9. ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی

10. ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

11. من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست

12. صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

13. ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن

14. تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* وجود ظاهرم تا چند بینی
* که اطلس‌هاست اندر برگ توتی
شعر کامل
مولوی
* کسی که روی تو بیند نگه به کس نکند
* ز عشق سیر نباشد ز عیش بس نکند
شعر کامل
سعدی
* ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس
* یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
شعر کامل
مولوی