قطعه شمارۀ 28 : در رثای پدر علّامه اش طاب ثراه
1. سپهر از مرگت ای صاف حقیقت، بی صفا گشته
2. نمی ماند به سر کیفیّتی، مینای خالی را
3. کشیدی تا ز من دست نوازش، ای چمن پیرا
4. مثل چون بید مجنون گشته ام، آشفته حالی را
5. تو در پیرانه سر رفتیّ و من هم در غمت پیرم
6. به حسرت می کنم هر لحظه یاد خردسالی را
7. نهان ای عرش رفعت، تا ندیدم در دل خاکت
8. ندانستم که پوشد خاک سافل، کوه عالی را
9. گسستی تا ز هم، شیرازۀ ترکیب جسمانی
10. مثالی نیست در عالم، هوای بی مثالی را
11. به دل آه رسایی دارم از مجموعۀ دانش
12. ز خاطر برده ام یکباره، مصرعهای حالی را
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده