غزل شمارۀ 161
1. دمیدن از سمنش مشک ناب نزدیک است
2. به شب نهان شدن آفتاب نزدیک است
3. دلم ز وعده بر آتش فکندی و رفتی
4. بیا که سوختن این کباب نزدیک است
5. نفس شمرده زدنهای صبح روشندل
6. کنایتی ست که روز حساب نزدیک است
7. خوش است ساقی اگر مستیی گذاره کنم
8. گذشتن گل پا در رکاب نزدیک است
9. به عمر با تک و تاز نفس مباش ایمن
10. که راه دور، به پای شتاب نزدیک است
11. فسانه ای ز هوسهای نفس دون کافی ست
12. دل فسردۀ جاهل، به خواب نزدیک است
13. دل از شکنجۀ هستی غمین مدار حزین
14. گشادِ عقدۂ کار حباب نزدیک است
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده