غزل شمارۀ 327
1. پری گر وا کنم، پروانۀ شمع تو خواهم شد
2. سمندر ساز آتشخانۀ شمع تو خواهم شد
3. شبی پروانه سان گرد سرت گشتم، چه دانستم
4. که بر گرد جهان افسانۀ شمع تو خواهم شد
5. سرم گرم عروج نشئۀ داغ است، می دانم
6. که مست از آتشین پیمانۀ شمع تو خواهم شد
7. سحر ته پیرهن دیدم تو را چون شمع فانوسی
8. گریبان می درم، دیوانۀ شمع تو خواهم شد
9. به تار آشنایی بسته بودم دل، ندانستم
10. که از پاس ادب، بیگانۀ شمع تو خواهم شد
11. ز اشک و آه بی تابانه ام روشن بود کامشب
12. فدای جلوۀ مستانۀ شمع تو خواهم شد
13. حزین تیره روز خویش را یک شب نپرسیدی
14. شهید خوی بی باکانۀ شمع تو خواهم شد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده