غزل شمارۀ 342
1. بوی زلفی به گریبان صبا ریخته اند
2. طرفه شوری به دماغ دل ما ریخته اند
3. به سر کوی تو ای قبلۀ ارباب نیاز
4. نقش پیشانی دل تا به سما ریخته اند
5. صفحۀ خاطر افلاک ندارد ز انجم
6. اینقدر داغ که در سینۀ ما ریخته اند
7. کام بخشان جهان با کف فیّاض چو ابر
8. عرق شرم، به دامان گدا ریخته اند
9. در بیابان محبّت عوض ریگ روان
10. پاره های دل ارباب وفا ریخته اند
11. راز کونین حزین، از دل روشن پیداست
12. طرح این آینه را خوش به صفا ریخته اند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده