غزل شمارۀ 483
1. نبود عجب که از دل ما شور شد بلند
2. جایی که دود حوصلۀ طور شد بلند
3. شد موج زن ز جلوۀ او سیل فتنه ای
4. گرد خرابی از دل معمور شد بلند
5. هرگز نبود عمر فراق این قدر دراز
6. از یاد زلف او شب دیجور شد بلند
7. کوته کند فسانۀ گلبانگ عندلیب
8. هرجا حديث آن رخ مستور شد بلند
9. یک چند راز عشق ز خامان نهفته بود
10. باز این ترانه از لب منصور شد بلند
11. یارب که دید سرو سهی پیکر تو را
12. کاوازه اش چو مصرع مشهور شد بلند؟
13. بانگ دراست قافلۀ درد را حزین
14. هر ناله ای که از دل رنجور شد بلند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده