غزل شمارۀ 507
1. موج حیات از آن گل رخساره نگسلد
2. فيض مدام از آن لب می خواره نگسلد
3. حیرت مرا چو آینه، وصل مدام داد
4. از روی یار، رشتۀ نظّاره نگسلد
5. بستند از ازل رگ جان را به تیغ او
6. پیوند دل ز غمزۀ خونخواره نگسلد
7. شب برقع افکنی چو ز روی عرق فشان
8. تار نگاه ثابت و سیّاره نگسلد
9. زنّار وسبحه گو برود از کفم حزین
10. پیمان من ز زلف ستمکاره نگسلد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده