غزل شمارۀ 617
1. چون طوطی اگر نام به گفتار برآرم
2. کام دل از آن لعل شکربار بر آرم
3. کارم به چمن وعدۀ دیدار تو باشد
4. باشد مگر از پای گل این خار، برآرم
5. پرگالۀ دل باشدش آویزۀ دامان
6. آهی اگر از سینۀ افگار، برآرم
7. ساقی به کفم لنگری از رطل گران ده
8. کاین عمر سبک سیر ز رفتار بر آرم
9. دل را نکنم عرضه به هر بی سر و پایی
10. این آینه را در نظر یار بر آرم
11. افتد اگر این بار به کف دامن وصلش
12. ای هجر، دمار از تو ستمکار برآرم
13. نگذاشت سبک دستی ایّام بهاران
14. تا بوی گل از رخنۀ دیوار برآرم
15. دل را به چه تدبیر، بگویید حریفان
16. تا از کف آن طرّۀ طرارّ بر آرم
17. در دام حزین گر کشم از سینه صفیری
18. مرغان همه را مست ز گلزار بر آرم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده