حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 636

1. پیش از ظهور جلوۀ جانانه سوختیم

2. آتش به سنگ بود که ما خانه سوختیم

3. لب ناچشیده از نفس آتشین خویش

4. چون داغ لاله، باده به پیمانه سوختیم

5. دل بوده است محفل شمع طراز ما

6. خود را عبث به کعبه و بتخانه سوختیم

7. یک شعله برق خرمن دلها بود ولی

8. ماگرمتر ز سوزش پروانه سوختیم

9. خوابم حزین ز مصرع وحدت به دیده سوخت

10. «ما خود نفس ز گفتن افسانه سوختیم»


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اندکی کوتاه کن زلف بلند خویشتن
* تا مبادا ناگه افتی در کمند خویشتن
شعر کامل
صائب تبریزی
* چون نار کند شق دل مینای فلک را
* این باده پر زور که در ساغر عشق است
شعر کامل
صائب تبریزی
* شکرانه‌ای که شاه نکویان شدی به حسن
* می‌باید التفات به حال گدا کنی
شعر کامل
فروغی بسطامی