غزل شمارۀ 649
1. گرچه در سینه صد آتشکده آتش دارم
2. لله الحمد که با سوزش دل خوش دارم
3. بار عشقی که از آن چرخ به زنهار آمد
4. کوه دردی ست که بر جان بلاکش دارم
5. با سر زلف تو گویا شده گستاخ نسیم
6. بی سبب خاطر مجموع، مشوّش دارم
7. نکند تیره، غبار غم ایّام مرا
8. مشربی صافتر از بادۀ بی غش دارم
9. نرود از سر سودا زده تا حشر برون
10. پیچ و تابی که از آن طرّۂ دلکش دارم
11. دلم از نغمۀ حافظ به سماع است حزین
12. «در نهانخانۀ عشرت صنمی خوش دارم»
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده