غزل شمارۀ 660
1. برخیز که دامان سحرگاه بگیریم
2. کام دو جهان از دل آگاه بگیریم
3. تا ساغر هر ذرّه پر از صاف تجلّی ست
4. یک جرعه به نام خوش الله بگیریم
5. سلطان جهان می گذرد با حشم و خیل
6. برخیز فقیرانه سر راه بگیریم
7. در پای علم فتح و ظفر روی نماید
8. بشتاب که پای علم آه بگیریم
9. بگذار حزین دامن این عمر سبک پی
10. تا کی سر این رشتۀ کوتاه بگیریم؟
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده