حزین لاهیجی_دیوانمثنوی ها (فهرست)

مثنوی شمارۀ 92 : در فصل خطاب و خاتمۀ کتاب گوید

1. حزین از سخن سنجی بی حضور

2. دل نکته پرداز من شد نفور

3. چه یارا زبان را، چو دل یار نیست؟

4. چو دل تنگ شد جای گفتار نیست

5. دو نیم است و تنگ است دل چون قلم

6. به این خامۀ تنگ شق، چون کنم؟

7. همان به که از نغمه گردم خمش

8. درین تنگنای سخن سنج کش

9. اگر هست گوش نیوشنده ای

10. شناسای درد خروشنده ای

11. تواند ز یک نکته ام طرف بست

12. وگرنه چرا بایدم سینه خست؟

13. سخن سنج اگر هست هشیار مغز

14. کند قوت جان این گهرهای نغز

15. ازین نامه، گردون پرآوازه شد

16. روان سخن گستران تازه شد

17. نوایی که این خامه بنیاد کرد

18. دل توسی و رودکی شاد کرد

19. به گوش نظامی اگر می رسید

20. خروش من خسروانی نشید

21. به تعظيم من، رخ نهادی به خاک

22. که احسنت، ای نیّر تابناک

23. اگر سعدی شهد پرور ادا

24. شنیدی ز صور نی من نوا

25. سماعش ز سر عقل بردیّ و هوش

26. زبان مهر کردی، شدی جمله گوش

27. وگر نخل بند سخن پروران

28. رطب بردی از من، شدی مدح خوان

29. که نازد به دوران چرخ اثیر

30. به کلک جوان تو، ناهید پیر

31. تو را خامه شیری ست زوبین به دوش

32. به میدان چرخ پلنگینه پوش

33. چو نظمم زلال خضر صاف نیست

34. ز انصاف می گویم، این لاف نیست

35. نبودی اگر دهر ناسازگار

36. جهان کردمی پر دُر شاهوار

37. نفس بر لبم جوی خونی شده ست

38. غبار دلم بیستونی شده ست

39. مرا از خداوند فریادرس

40. سبک باری دل امید است و بس

41. به این نکته بستم قلم را زبان

42. تحَصَّنتُ بالمالک المُستعان

43. خرابات ما، فیض بنیاد باد

44. خراباتیان را روان شاد باد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ای خوشا خلعت نوروزی بستان افروز
* جامه از اطلس زنگاری و تاج از مخمل
شعر کامل
وحشی بافقی
* دلم چون برگ بید از آب زیر کاه می لرزد
* وگرنه سینه چون کشتی به دریا می توانم زد
شعر کامل
صائب تبریزی
* سپهر بلند ار کشد زین تو
* سرانجام خشتست بالین تو
شعر کامل
فردوسی