هلالی جغتایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 13

1. آرزومند توام، بنمای روی خویش را

2. ور نه، از جانم برون کن ارزوی خویش را

3. جان در آن زلفست، کمتر شانه کن، تا نگسلی

4. هم رگ جان مرا، هم تار موی خویش را

5. خوب‌رو را خوی بد لایق نباشد، جان من

6. همچو روی خویش نیکو ساز خوی خویش را

7. چون به کویت خاک گشتم پایمالکم ساختی

8. پایه بر گردون رساندی خاک کوی خویش را

9. آن نه شبنم بود ریزان، وقت صبح، از روی گل

10. گل ز شرمت ریخت بر خاک آبروی خویش را

11. مرده‌ام، عیسی‌دمی خواهم، که یابم زندگی

12. همره باد صبا بفرست بوی خویش را

13. بارها گفتم: هلالی، ترک خوبان کن ولی

14. هیچ تأثیری ندیدم گفتگوی خویش را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از حجاب حسن شرم آلوده لیلی هنوز
* بید مجنون سر به زیر انداختن بار آورد
شعر کامل
صائب تبریزی
* تاک بالا دست من بیعت به طوبی بسته است
* خوشه ام عقد اخوت با ثریا بسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* دانه دل را تو پامال علایق کرده ای
* ورنه خرمن ها ازین یک دانه می آید برون
شعر کامل
صائب تبریزی