غزل شمارهٔ 154
1. جز بندگیم کاری از دست نمیآید
2. من بندهٔ فرمانم، تا دوست چه فرماید؟
3. تو عمر من و وصلت آسایش عمر من
4. یارب! که رقیب تو از عمر نیاساید
5. ای گل تو به حسن خود مغرور مشو چندین
6. کین خوبی ده روزه بسیار نمیپاید
7. تا چند جفاگاری، شوخی و دلافگاری؟
8. جای که وفا باشد اینها به چه کار آید؟
9. در عشق هلالی را انکار کنند اما
10. این کار چو پیش آید انکار نمیشاید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده