غزل شمارۀ 101
1. ای در اَبرو گره افگنده چه حالست ترا
2. گویی از صحبت احباب ملالست ترا
3. موجب حُسن تو تنها نه خط و خال فتاد
4. عشق مانیز ز اسباب جمالست ترا
5. تشنگان را به دمی آب تفقد می کن
6. ای که منزل به لب آبِ زلالست ترا
7. بر دل از غصّه مرا رنج ملالیست عظیم
8. تا به هر سفله سرِ غنج و دلالست ترا
9. بی تو گشتم چو خیالی و به خاطر نگذشت
10. هرگز این نکته ات آخر چه خیالست ترا
11. نیست ره سوی توام جز به پر و بال امید
12. مشکن بال و پرم را که وبالست ترا
13. جامی اندیشۀ ساحل مکن از لجّۀ عشق
14. که برون رفتن از این ورطه محالست ترا
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده