غزل شمارۀ 1112
1. زلف تو عمر ماست می گویم
2. این سخن عمرهاست می گویم
3. بهر جان و دل آن دو رخساره
4. گونه گونه بلاست می گویم
5. خط تو گفته اند مشک ختاست
6. این حکایت خطاست می گویم
7. منع تاکی ز ناسزای رقیب
8. آنچه او را سزاست می گویم
9. در وفای تو راست چون الفيم
10. به وفایت که راست می گویم
11. می بری نام نیم لحظه فراق
12. طاقت آن کراست می گویم
13. با حديث لب تو جامی را
14. مرغ شیرین نواست می گویم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده