لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1182

1. آن كان حسن بود و نبود از جهان نشان

2. والآن اِنْ عَرَفْت عَلى ماعَلَيْه كان

3. اعدادِ کون و کثرتِ صورت نمایشیست

4. فا الكل واحد يتجلّى بكلّ شأن

5. نوریست محض کرده به اوصاف خود ظهور

6. نامِ تنوّعات ظهورش بود جهان

7. هر چند در نهان و عیان نیست غیر او

8. فی حدّ ذاته نه نهانست و نی عیان

9. فایض بود به جود بر اعیان انس و جن

10. ساری بود ز لطف در اطوارِ جسم و جان

11. دانا به هر بصیرت و بینا به هر بصر

12. گویا به هر زبان و توانا به هر توان

13. جامی کشیده دار زبان را که سرّ عشق

14. رمزیست کس مگوی و حدیثی است کس مدان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همه بر جای خود ای تازه نهالان چمن
* بنشینید که آن سرو روان برخیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ناصح زبان گشاد که تسکین دهد مرا
* نام تو برد و موجب صد اضطراب شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* دلم شکستی و رفتی خلاف شرط مودت
* به احتیاط رو اکنون که آبگینه شکستی
شعر کامل
سعدی