غزل شمارۀ 1237
1. بیا جانا دل پر درد من بین
2. سرشک گرم و آه سردِ من بین
3. غم مهجوری و بارِ صبوری
4. همه بر جانِ غم پروردِ من بین
5. چو جان از گرد تن دامن فشاند
6. به دامانت نشسته گرد من بین
7. تنم را سیل اشک آورد سویت
8. خس و خاشاک آب آورد من بین
9. مگو رنگی ندارد جامی از عشق
10. سرشک سرخ و روی زرد من بين
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده